Vanaf vrijdag ligt Plato Mania weer in de schappen. In nummer 216
aandacht voor de nieuwe platen van o.a. Marike Jager en An Pierlé.
Hier alvast een voorproefje van de inhoud:
Jolie Holland - Springtime Can Kill You
Muzikaal treedt Jolie Holland steeds meer in de voetsporen van haar illustere labelgenoot Tom Waits. Haar liedjes laveren tussen folk, jazz, blues en pop en zijn voorzien van spaarzame arrangementen. Piano en gitaar leggen het fundament, incidenteel plaatsen viool, accordeon en tuba (!) extra accenten. Klinkt de plaat bij eerste beluistering nog wat monotoon, na enkele draaibeurten krijgen de liedjes hun karakter en nemen zij de luisteraar in hun greep. Jolie Holland heeft een plaat voor alle jaargetijden gemaakt!
Marike Jager - The Beauty Around
Marike Jager wordt inmiddels al een aantal jaren een mooie en succesvolle toekomst als singer-songwriter voorspeld. Een voorspelling die uit leek te komen toen ze ruim twee jaar geleden de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter won. The Beauty Around is een debuut met lekker in het gehoor liggende, maar knap in elkaar stekende popliedjes. Een beetje folk, een beetje jazz en een soms wat theatrale inslag. Liedjes die je direct dierbaar zijn, maar die je ook na vele luisterbeurten nog weten te verrassen.
An Pierlé & White Velvet - An Pierlé & White Velvet
Ruim vier jaren zijn verstreken sinds de release van An Pierlé's tweede cd Helium Sunset. Hier en daar horen we nog een echo uit het verleden, maar op haar derde cd slaat An Pierlé toch vooral nieuwe wegen in. Wegen die uiteindelijk alle kanten op gaan. Van lichtvoetige popliedjes tot zwoele pianoballads. Gemoedelijk en toegankelijk, maar bij vlagen ook licht hysterisch en experimenteel. An Pierlé & White Velvet staat vol met avontuurlijke en over het algemeen wonderschone popliedjes..
Shearwater - Palo Santo
Het volume is nog altijd bescheiden, maar er is op Palo Santo wel het een en ander veranderd ten opzichte van eerdere Shearwater-albums. Om te beginnen neemt Jonathan Meiburg alle vocalen voor zijn rekening. Daarnaast doet de elektronica, hoe bescheiden ook, zijn intrede. Nobody en het titelnummer laten Shearwater nog horen zoals we ze kennen, fragiel en emotioneel. Shearwater blijft zich ontwikkelen en Palo Santo is een prachtige aanvulling op hun geniale oeuvre.
Zie ook: www.platomania.nl.