Dirom Darom - Werkfolluk - Eigen beheer, www.diromdarom.net
Het duo Helga Buitelaar en Saskia Knijft uit Gorinchem bewijst op het album Werkfolluk dat je met eenvoudige middelen een leuke cd kunt maken. Ze gieten met aanstekelijke energie oude én nieuwe liedjes in een idioom dat refereert aan traditionele volksmuziek, maar met een geslaagde eigen originele invulling.
Hun stemmen kleuren goed bij elkaar. De ene helder en sierlijk in de hoogte, de ander energiek in de lagere regionen. De begeleiding op instrumenten, vrijwel allemaal door Helga Buitelaar bespeeld, is steeds smaakvol klein gehouden. Gekozen wordt uit harp, gitaar, accordeon, dulcimer, viool, trommels, handgeklap, fluiten, schalmei, doedelzak en minder voor de hand liggende als potten & pannen, flessen en broodplanken.
In het eerste nummer komt er zelfs een aambeeld aan te pas, maar ja dat gaat dan ook over een smid. Buitelaar en Knijft zingen het met een robuustheid die je eerder zou verwachten van die smid zelf met ‘zoveel borsthaar en die grote handen'.
Op dit album worden oude beroepen van het ‘werkfolluk' bezongen. Twintig nummers gaan over o.a. de smid, de schipper, de boer, de hoer de wasvrouw, de herderin, de brouwer etc. De kermis-artiest wordt bezongen in het bekende Brabantse volksliedje: Dubbele Jan.
Nummer 21, de laatste track, is een door Dirom Darom gecomponeerd en gearrangeerd lied op een tekst van W. Rasenberg. Dat nummer staat eveneens op een les-cd-rom naar aanleiding van de verfilming van het boek Kruistocht in spijkerbroek. Die film wordt in november verwacht. De les-cd-rom is gemaakt voor groep 7-8 van de basisschool en de brugklas van het voortgezet onderwijs. Dirom Darom speelt het nummer op een van de filmpjes die handelen over muziek en dans in de Middeleeuwen.
Van de 21 nummers op Werkfolluk zijn er negen traditioneel. Vijf splinternieuwe liedjes zijn van de hand van Helga Buitelaar. Zij schreef ook ‘nieuwe' muziek bij vier oude teksten en bij het nieuwe lied van Rasenberg. Saskia Knijft schreef onder de titel de Herderin een sterke vertaling van een fraaie Duitste traditional, die ze kent van een uitvoering door de groep Faun.
Obladi Oblada van The Beatles is de vreemde eend in de bijt. In het kader van de oude beroepen heet het weliswaar de Marktkoopman, maar de originele Engelstalige tekst is overgenomen. Het gedreven gezongen nummer heeft een folky uitstraling gekregen al was het alleen al door de klanken van een schalmei. Naast dit engelstalige nummer zijn er nog twee franstalig: de Regentes en de Minnaar (deels). De rest is in het Nederlands of oud-Nederlands.
Onder de traditionals zijn er die zich in een handomdraai onder je hersenpan nestelen. Natuurlijk geldt dat voor de Kermisartiest, ofwel Dubbele Jan. Maar nog meer voor het vlotte de Brouwer met een aanstekelijke alsmaar herhaalde melodie. Toch raak ik het meest geboeid door de nummers die Buitelaar zelf schreef, zowel muzikaal als tekstueel blijft ze dicht bij de traditie. Zoals de Schipper die ze verpakt heeft in een originele tarantella op dwarsfluit, kleppers (of zijn ‘t lepels?) en gitaar.
Het ondeugende dat je nogal eens in traditionals hoort stopt Buitelaar ook in de Wasvrouw, een lied waarin de wasvrouw tijdens de was op tal van pikante zaken stuit: ‘ze waste de heer z'n hemd, dat was voor haar bekend', ‘ze waste de strepen uit zijn onderbroek, meneer voortaan geen peperkoek' en ‘een laken uit de huwelijksnacht, daarop zat bloed zoals verwacht'.
Ook passend in de traditie is de Hoer, gedragen begeleid op accordeon. Fredoline (‘elke zeeman droomt van jou') komt vreselijk aan haar einde omdat een zeeman ‘niet kon verdragen hoe je met de liefde strooit. Hij heeft je blind van liefde van de kade afgegooid'.
Nog zo'n nummer van Buitelaar dat in al z'n eenvoud ontroerend mooi is gaat over de Zeeman, of eigenlijk over het verdriet van de vrouw van de zeeman, want ‘de zee heeft hem genomen'. ‘Hoe moet dat met mijn kinders, wie brengt ons dagelijks brood. En morgen moet de oudste als ketelbinkie mee, oh lieve god behoedt hem voor de armen van de zee'. En indachtig de ware traditional volgt dan ook een advies aan de dochters: ‘dus luister hier mijn dochters, neem nooit een zeeman mee, straks ligt hij ook begraven op de bodem van de zee. Want de zee neemt broers, vaders en zonen, de zee neemt broers vaders en zonen...' Het verdriet wordt treffend verklankt door de tweede stem en de bassen van de accordeon.
Het album is door de dames zelf en opgenomen in de eigen "Flatfolk" studio. De cd werd afgelopen maand ten doop gehouden op het Folkwoods festival in Nuenen maar speciaal voor de fans uit eigen omgeving is er een cd presentatie in Dirom Daroms eigen stad Gorinchem en wel nu, zaterdag 9 september, tijdens monumentendag in het idyllische Lutherse kerkje aan de Langedijk om 3 uur, toegang is gratis. Alle liedjes van Werkfolluk zijn ondergebracht in het nieuwe theaterprogramma De Wasvrouw.
Zie ook www.diromdarom.net.
Henk - Waardering 8