Concertverslagen

Kommil Foo: rauw, raar, puur, lachwekkend én ontroerend

Vorige week trad in Tiel Kommil Foo op met de Lof der Waanzin. Het Vlaamse duo omkleed cabaret met fraaie muziek. Tessa Ariaans was erbij voor De Geldelander en schreef een enthousiaste recensie. Kommil Foo is rauw, raar, puur, lachwekkend en bovenal ontroerend, schrijft ze. Hier enkele citaten:

…Lof der Waanzin is de vijfde cabaretshow van de Vlaamse broertjes Raf en Mich Walschaerts, beter bekend als het duo Kommil Foo. Als toeschouwer van Lof der Waanzin word je op de meest uiteenlopende manieren verwend. Je oren worden gestreeld met rauwe Vlaamse blues , prachtige luisterliedjes en passievol spel op onder meer gitaar, viool en piano. Je kaakspieren worden zwaar op de proef gesteld door een flinke dosis absurdistische humor à la Kamagurka en Gummbah. Bovendien blijken Raf en Mich Walschaerts ook nog eens briljante geluidskunstenaars én meesters in de vertelkunst te zijn…

Gepubliceerd: 21 mei 2003

Sfeervol eerbetoon aan Sandy Denny door Linde Nijland

Linde Nijland (Ygdrassil) brengt met een begeleidingsgroep een programma met Sandy Denny songs onder de titel Linde Nijland zingt Sandy Denny. Ze staat er in augustus ondermeer mee op het Folkwoods Festival bij Eindhoven en volgend jaar op het folkfestival in Zwolle. Assie Aukus bezocht de tweede try-out in theater Romein in Leeuwarden en schreef voor Folkforum.nl een recensie:

- door Assie Aukes -

Dit jaar is het 25 jaar geleden dat de Britse folkzangeres Sandy Denny kwam te overlijden. Op 21 april 1978 overleed ze op 31-jarige leeftijd aan een hersenbloeding, nadat ze enkele dagen eerder bij vrienden van de trap was gevallen. Met haar verloor Engeland haar grootse contemporaine folkzangeres.

Gepubliceerd: 19 mei 2003

De Sheryl Crows van deze wereld kunnen
nog veel van Lucinda Williams leren…

Gisteravond trad de americana-star Lucinda Williams op in Paradiso in Amsterdam. Vaak wordt er gezocht naar een opvolgster van Emmylou Harris. De naam van Williams valt dan nogal eens. Een rare gewoonte van pers en publiek. Elke artiest heeft zijn of haar eigen bijzondere kwaliteiten. Enkelen stijgen boven de rest uit. Williams is in die zin vergelijkbaar met Harris. Het zijn beide kanjers, die zich ook allebei begeven op het snijpunt van country en amerikaanse folk. Waar Harris een lieve uitstraling heeft kan Williams bozig overkomen. Voor ons van Folkforum.nl zou het een stunt zijn om nu al een verhaal over dat concert in Paradiso te brengen. Dat lukt niet, want is te kort dag. Wat we wel kunnen doen is een indruk verschaffen van hetzelfde soort concert dat Lucinda Williams afgelopen zaterdagavond gaf in de het prachtige theater de Handelsbeurs aan de Kouter in Gent. Het concert werd door nogal wat Nederlanders bezocht. Williams was in haar nopjes en gaf een toegift van meer dan een uur. Het Vlaamse dagblad De Standaard plaatste gisteren een recensie van de hand van Peter Mestach. Hij was enthousiast. We citeren graag uit het zijn artikel:

Gepubliceerd: 13 mei 2003

Dervish: slecht geluid en ongeïnspireerd

De Ierse band Dervish trok afgelopen week voor een vijftal concerten door ons land. Gisteravond was het afsluitende optreden in het Zaantheater in Zaandam. Woensdag stond Dervish op het podium in Utrecht, donderdag in Breda, vrijdag in Groningen. Het concert zaterdagavond in 't Muziekcentrum in Eindhoven werd voor Folkforum.nl bezocht door Paul. Na afloop was hij niet erg enthousiast. Hier zijn recensie:

- door Paul -
Ik denk dat het nu zo'n jaar of drie geleden is dat ik Dervish voor het laatst zag op het Folkfestival in Tilburg. Wat is er sindsdien veranderd. Allereerst dat de band nog intensiever aan het toeren is. En niet alleen in Europa. Tot in het Verre-Oosten of op het grootste popfestival ter wereld (Rock in Rio), Dervish is groot geworden.
De groep houdt ook alles in eigen hand: eigen label, eigen productie en natuurlijk eigen pub. (Sligo) Die beslommeringen maken van Dervish een weinig "studio-productieve" band. Sinds 1992 (Harmony Hill ) drie studio-CD's. Beetje magere oogst. Voor een grote band als Dervish moet de overgang van goed gevulde Stadions/Concert Halls/grote festivals, naar een half gevuld Muziekcentrum in Eindhoven groot zijn. Ik weet niet of dat de oorzaak is, maar ik vond het optreden van Dervish niet erg geïnspireerd.

Gepubliceerd: 12 mei 2003

The Dubliners overtuigen op Labadoux: Welk een magie!…

Het Labadoux-festival vierde een jubileum. Van afgelopen donderdag tot en met zondag was er langs het kanaal in het Vlaamse Ingelmunster alweer de vijftiende editie. Wat zullen de kampeerders een straffe frisse wind hebben moeten trotseren langs het kanaal in Ingelmunster. Ze kregen een uitgebreid nogal angelsaksisch gericht programma voorgeschoteld met nogal wat goud van oud, onder wie The Dubliners. Op de site van DJ.Jak vonden we gisteren een korte terugblik waaruit we hier graag citeren. DJ.Jak wilde zaterdag de presentatie van de Jong Folk-cd in Asse niet missen, dus hij heeft een deel van Labadoux aan zich voorbij moeten laten gaan. Zijn oordeel over zowel Jong Folk als Labadoux is enthousiast. Hier enkele citaten over Labadoux:

Gepubliceerd: 06 mei 2003

Matige media-aandacht voor
Singer & Song tijdens Koninginnenach

De befaamde Haagse KoninginneNach trok dit jaar zo'n 200.000 bezoekers. Voor het eerst was er ook een betaald binnenprogramma in het Theater aan het Spui. Onder de noemer BinneNach, met als subtitel Singers & Songs, traden daar een aantal uitstekende vertegenwoordigers op uit de rootsmuziek. Op het affiche de volgende namen: Venice, Hans Theessink, Michael de Jong, Mary Gauthier, James Harries, Ad Vanderveen, Philip Kronnenberg, The Watchman en Remmelt, Muus & Femke. Je zou verwachten dat daar nogal wat kranten recensenten op af zouden sturen. Maar de oogst is mager. Hoewel www.realrootscafe.com er veel werk van heeft gemaakt met een uitgebeide recensie door Johanna. Op de site van de Haagsche Courant vonden we twee artikelen waarin summier teruggeblikt werd op Singers&Songs. Hier enkele citaten:

Gepubliceerd: 05 mei 2003

Bij intiem Calexico is iedere noot niet
alleen hoorbaar maar ook voelbaar

Calexico geeft een aantal concerten in Nederland en België. Zondagavond stonden ze 013 in Tilburg. Paul Geerts was erbij en schreef een recensie voor het Brabants Dagblad. Hier enkele citaten:

...Calexico leunt nu en dan sterk tegen Mexicaanse muziek, maar put net zo gemakkelijk uit folk, country en soms zelfs jazz. Het repertoire vertoont ondanks die afwisseling een fraaie samenhang. Dat ligt vooral aan de intimiteit die de nummers kenmerkt. Ook al pakken de zes leden halverwege een nummer soms stevig uit, intiem blijft het...

Gepubliceerd: 29 april 2003

Niamh Parsons in concert: pure klasse

Niamh Parsons geeft enkele concerten in Nederland. Afgelopen donderdag 24 april was ze in 't Muziekcentrum in Eindhoven. Paul schreef voor Folkforum.nl de volgende recensie:

-door Paul-
Het programma "Kopspijkers" kende vorig seizoen een item waarbij mensen die elkaar nawauwelen genomineerd werden voor een "papegaai". Die zou ik nou wel eens toe willen kennen aan alle mensen die Niamh Parsons blijven vergelijken met namen als Sandy Denny of Dolores Keane. Nu ook weer in de programma-info van haar concert in het Muziekcentrum in Eindhoven. Niamh Parsons is Niamh Parsons. Haar interpretatie van Ierse traditionals, maar ook van wat meer eigentijds materiaal is zo puur, oprecht en zuiver dat je die songs als het ware weer opnieuw ontdekt. Op grond daarvan verdient zij haar eigen plaats in de Ierse muziek.
Zo ook tijdens het concert in de comfortabele VSB zaal van het Muziekcentrum.

Gepubliceerd: 28 april 2003

Weer koude rillingen in warme BRTO-tv-studio

Jos van den Boom, de drijvende kracht achter het radioprogramma Crossroads van de lokale omroep in Bergen op Zoom (BRTO), laat weten dat de sessie van afgelopen woensdagavond zeer geslaagd is. Hij stuurde naar liefhebbers en kennissen een sfeerverslag van de optredens van Johnny Irion & Sarah Lee Guthrie en Porter Hall Tennessee. Voor foto's van de optredens verwijst hij naar de website van de BRTO www.brto.nl.
Van den Boom doet ook een beroep op de lezer: "Mocht u zich geroepen voelen om uw steentje bij te dragen aan de zogeheten "Crossroads-sessies", weet dan dat u daartoe hierbij van harte uitgenodigd bent! Iedere vorm van hulp is welkom om het beoogde doel te bereiken: een muzikaal perpetuum mobile! Van mijn kant zal er in ieder geval alles aan gedaan worden om zoveel mogelijk bekendheid te geven aan de muziek van de artiesten die bij ons optreden. Zo worden onder meer -uiteraard eerst na instemming van de betreffende artiesten- kopieën van de opnames verstrekt aan enkele lokale omroepen in Nederland. Zie daarvoor de Roots Radio Ring van het Real Roots Café.

Gepubliceerd: 25 april 2003

Celtic Nights Vlissingen (deel 2): Solas weergaloos

-door Henk-
De Celtic Nights in 't Arsenaal in Vlissingen kijken niet op een euro meer of minder. Zo kwam Solas speciaal voor dit ene festival exclusief over voor haar eerste (!) concert in Nederland. Gelukkig maar, want tijdens de tweede dag (zondag) was op deze fenomenale groep na, het niveau minder hoog dan de dag ervoor (zie recensie Paul, die gisteren in deze rubriek is geplaatst).

Solas had weinig geleden van de nacht doorzakken in Vlissingen die zaterdagavond aan de bar in 't Arsenaal begonnen was met een vrolijk weerzien met de vroegere Solas-zangeres Karan Casey. Violiste Winifred Horan vertelde dat de obers zondagmiddag verschrikt opkeken toen ze het gezelschap opnieuw binnen zagen komen.
Voor de mannen van Skolvan was het die zaterdagavond na hun geslaagde concert ook al aardig toeven geweest aan de bar. Ze zien dan ook uit naar een hernieuwde kennismaking met Nederland. Daar hoeven ze niet lang op te wachten vertelde bombarde-speler Youenn le Bihan. In november maken ze deel uit van het Celtic-festival-circus dat dan door het land trekt.

Gepubliceerd: 22 april 2003

Celtic Nights Vlissingen (deel 1): Voortreffelijke
concerten van Skolvan en Karan Casey

Dat keltische muziek veel verschijningsvormen kent bleek afgelopen weekeinde weer eens in 't Arsenaal in Vlissingen. Vijf groepen traden op tijdens Celtic Nights. Twee op zaterdagavond: Skolvan met instrumentale verfijnde Bretonse muziek en de Ierse zangeres Karan Casey met een akoestische band. Drie op zondag: Ialma met Galicische zang door vijf in Brussel wonende Galicische zangeressen, Wolfestone met beukende Schotse folkrock en Solas met Iers getinte songs en subtiele razendsnelle tunes door in Amerika wonende Ieren.
Vandaag (maandagmiddag) het eerste deel van ons verslag door Paul. Dinsdagmiddag het tweede gedeelte van de hand van Henk.

Gepubliceerd: 21 april 2003

Johnny Dowd: een krassende stem vol craquelé

Afgelopen zondag trad Johnny Dowd op in muziekcafé Merleyn in Nijmegen. Frank Antonie van Alphen was erbij en schreef een recensies voor De Gelderlander. Hier enkele citaten:

...Zelfs tijdens een concert als dit willen er wel eens vervelende mensen aanwezig zijn. Een blondine op leeftijd gaat pontificaal vooraan staan, in het spaarzame gat tussen publiek en podium, dronken joelend. Vervolgens begint ze te dansen alsof ze de hondenpoep waar ze buiten in is getrapt, probeert van haar voeten te schudden. Zijne grijzende eminentie blijft de rust zelve en ziet het allemaal grijnzend aan. Hij waagt zich aan een stukje poëzie, waarmee het concert ook begon. Het wicht begint te roepen dat "die gedichtjes wel leuk zijn hoor, maar dat ze muziek wil." Die krijgt ze. Een nummer van Frank Sinatra wordt aan haar opgedragen: Fly Me To The Moon. Al ras wordt het blondje vervolgens afgevoerd. Om haar luiers te verwisselen natuurlijk....

Gepubliceerd: 17 april 2003

Van een ingetogen Rosias Kwintet en een 'erotisch' Kadril

De Vlaamse DJ.Jak fotografeerde de afgelopen dagen op concerten van Kadril in Mariakerke en het Rosias Kwintet in De Rode Pomp in Gent, waar die groep zich voor het eerst presenteerde. Op zijn site www.folk.tk plaatste hij mooie foto's en schreef hij ondermeer:

Over het Rosias Kwintet:

Gepubliceerd: 16 april 2003

Veel volk op artistiek hoogstaand
festival Trad.It in Groningen

- door Henk -
Op weg naar huis gonsde er gisterochtend steeds een Italiaans lied door mijn hoofd. De avond ervoor had ik het op Trad.It! in de Groningen gehoord, een geslaagd festival met een kleine duizend bezoekers, een gezellige sfeer en een afwisselend programma.
Het lied dat zich in mijn hoofd had genesteld zong zangeres Marjolein Uvez tegen het eind van de avond op een van de bij-podia in de Oosterpoort. Ze werd begeleid door Tarducci, een pretentieloos enthousiast musicerend Gronings trio.
Ik was er toen van overtuigd dat het ging om een lied dat ik kende van de Italiaanse groep La Ciapa Russa. Thuis gekomen alle nummers van die legendarische groep nog eens doorgezapt, zonder succes. Zou ik het dan van Baraban kennen? En ja hoor, uiteindelijk vond ik Fuoce e mitragliatrici op de cd Naquane. Honderd procent zeker ben ik niet, maar het heeft wel dezelfde warmte.

Gepubliceerd: 14 april 2003

Adembenemend concert van Michel Godard en Linda Bsiri

-door Henk-
In het kader van het festival Traces of Brass kwam zondagavond het duo Michel Godard (tuba en serpent) & Linda Bsiri (zang) naar Eindhoven. We kenden Godard en Bsiri ondermeer van enkele projecten met Lucilla Galeazzi (La Banda en Castel del Monte). Het echtpaar gaf voor een publiek van een kleine dertig man in De Witte Dame een even intiem als indrukwekkend akoestisch concert met hedendaagse muziek.

Gepubliceerd: 08 april 2003

Boban Markovic een echte eclecticus

Afgelopen donderdagavond zette het Servische Boban Markovic Orkestar het afgeladen Bimhuis in Amsterdam op z'n kop. Het elfkoppig ensemble (vier trompettisten, vijf tubaïsten en twee slagwerkers) kreeg het publiek massaal in beweging. Ton Maas schreef er een recensie over in de Volkskrant. Hier enkele citaten:

…Meer dan tijdens een festivaloptreden, waar vooral snoeihard en hitsig wordt gemusiceerd, valt hier op hoe slim en uitgekiend Bobans arrangementen zijn. Meteen al bij de aftrap bijvoorbeeld, een langzame medley van bekende Balkanmelodieën, gevolgd door een stuk met een jazzy groove….
…Hij is een eclecticus die net zo makkelijk te rade gaat in Bolywood als bij de marching bands uit New Orleans of bij James Browns blazerssectie. Met een vette knipoog laat hij middenin een Macedonische dans even de Pink Panther langs schrijden…

Gepubliceerd: 07 april 2003

Kaz Lux en Marcel Scherpenzeel Band delen de bezieling

Kaz Lux en De Marcel Scherpenzeel Band gaven donderdag spetterende optredens in de studio van de BRTO, de lokale omroep van Bergen op Zoom. Jos van den Boom de bezieler van deze sessies, schreef een sfeerverslag waaruit we hieronder graag uitgebreid citeren. Overigens zijn de sessieopnames van Kaz Lux te beluisteren in het BRTO-programma Crossroads op vrijdag 11 april 2003 tussen 20.00 en 22.00 uur. Die van De Marcel Scherpenzeel Band worden uitgezonden op vrijdag 18 april a.s.. Beide programma's worden overigens op de zaterdagmiddag na de live-uitzending tussen 12.00 en 14.00 uur herhaald. Kopieën van de geluidsopnames gaan naar enkele lokale radiostations in Nederland, zoals die van Winschoten, Hoorn, Gouda, Veendam en Rijnwoude. Zie hiervoor ook de Roots Radio Ring van het Real Roots Café (www.realrootscafe.com).

Gepubliceerd: 05 april 2003

Geslaagde Amerikaanse uitstapjes van Griebo

- door Henk -
Wie Griebo afgelopen zondag of gisteravond heeft gemist, moet alsnog gaan luisteren. Wij zagen Wouter Vandenabeele en Tom Theuns zondagmiddag in de Fantast aan de Burgstraat in Gent en vonden het een afwisselend en leuk concert.

Als het aan deze twee muzikanten had gelegen was Ambrozijn onder de naam Griebo door het leven gegaan. In het democratisch proces waarin de naam tot stand kwam viel Griebo echter af. Nu dus alsnog, maar dan als duo.

Gepubliceerd: 01 april 2003

Een omhelzing van van de
temperamentvolle Amparo Cortés

In het Heerenlogement in Beusichem trad van de week Amparo Cortés op met haar temperamentvolle flamenco. Babette Pul was er bij voor de Gelderlander. Hier enkele citaten uit haar recensie:

...Ze oogt als een mooie, zigeunervrouw. Haar leven opgetekend in haar gezicht. Amparo Cortés is een échte flamenca.Zelfs voor wie niet van de muziek houdt, is Cortés een belevenis. Vanaf de allereerste gitaarklanken slingert ze haar ziel en zaligheid de zaal in. Wiebelt ze op haar stoel alsof ze neiging tot dansen maar met moeite kan bedwingen. Zet haar zang bij met temperamentvolle gebaren. Woest armgezwaai met een dramatische uitdrukking op het gezicht. Zeker zo expressief is Miguel Muñoz met zijn dans die het podium van Het Heerenlogement bijna tot een muziekinstrument maakt....

Gepubliceerd: 29 maart 2003