JW Roy - JW Roy - Munich
Het moet er maar eens van komen, die grote doorbraak, of ik vreet mijn schoenen op. Want wat een fantastische plaat is de titelloze zesde van JW Roy. De bloemetjes op de hoes van JW Roy zijn afkomstig van de jas van de zangerliedjesschrijver en zijn bijna voelbaar. Dat gevoel van dichterbij komen, roepen ook de 12 liedjes die op de plaat staan op. De doordenkteksten en de pakkende melodieën weten precies de juiste snaar te raken.
Of 2008 een goed popjaar wordt? Ach, wie zal het zeggen. Het jaar is nog maar enkele weken oud. Toch liggen er al juweeltjes in de winkels dat de regenachtige winterwonden doet verzachten. De zesde van JW Roy bijvoorbeeld. Deze plaat, geproduceerd door JB Meijers (De Dijk, Acda en De Munnik, Frank Boeijen), trapt af met om me heen, een pakkende poprocksong van hoog niveau over liefdesperikelen dat zo de hitparades in kan. Dit nummer is nog maar amper afgelopen of waar zijn schalt uit de boxen. En weer is het de liefde die de toon slaat.
De kamer leeg, de klok tikt door
Het is stil in huis
Te veel verwacht, te lang gewacht
Komt ze nog naar huis
Het zal toch niet waar zijn
Dat dit het was
Niet waar zal zijn
Hier valt niet veel aan toe te voegen. Een warm lied met inhoud. Evenals mijn vriend. Dit nummer opent met een gedicht voorgedragen door Rick de Leeuw. Als de laatste woorden van de vroegere zanger van de Tröckener Kecks zijn weg gestorven gaat dit nummer over in een gloedvol duet van JW en Guus Meeuwis.
Wortels blijven wortels. Dat kleine Brabantse accentje zit er af en toe nog in. Luister maar eens naar is het de regen. Is het de regen, is het de regen. Het vraagteken is bijna hoorbaar. Weer een treffend popliedje gestoken in een toegankelijk melodietje.
De dopingperikelen van Erik Zabel hebben destijds veel media bereikt. Niet verwonderlijk dat dit onderwerp ook bij Jan-Willem een plaatsje heeft gevonden in zijn hersenkast. Het hitparaderijke nummer niet alleen doet weer verlangen naar het begin van het wielerseizoen.
Een van de prijsnummers van de nieuwe JW Roy plaat is tijd. Dit aangrijpend afscheidslied over de dood van zijn moeder bevat vernederlandste Americana invloeden en wordt gezongen door een warme soulstem. Wat wil je nog meer? De banjo, het harmonium, de akoestische gitaar, de aangrijpende woorden doen de rest. Prachtsong.
ik weet dat jij er bent is als een stoomtrein. Langzaam komt dit vernederlandst Americana duet met Ilse de Lange op gang. Naast het prachtig gitaarspel, de warme stemmen en de pakkende melodielijn zijn het vooral weer de woorden die als pijlen in de lucht hangen en weten te raken. Klasse!
Zodra ik blijf bij jou je oren binnenwalst, waan je je op een snelweg, onderweg naar huis na een tijdje weggeweest te zijn. Dit nummer gaat dan ook over liefde, dankbaarheid en de verwondering over het leven. Maar de gedachten slingeren alle kanten in. Het artiestenbestaan in een notendop dus. Maar toch is het weer de liefde die wint.
Voor de avond valt, ben ik bij jou, blijf ik bij jou.
Dat bedoel ik dus.
dit is echt is een stevige gitaarpop waar veel nederpopbandjes stik jaloers op mogen zijn. handen leeg moet het hebben van americana invloeden en is geknipt voor de hitparades. Het smekend afsluitlied verlangen laat de eenzaamheid voelen. Maar dan wel vanuit het oogpunt dat het glas halfvol is.
JW Roy laat in gelijke mate de lelijke en volmaakte kanten van het leven horen. Dat alleen al maakt deze plaat wonderschoon. Dit groeibriljant vol met vlammende poprock, breekbare ballades en vernederlandste Americana, wil je na afloop dan ook meteen weer horen.
Sjak Janssen, waardering 9+