Katie Doherty - Bridges - Park records PRK96 / distributie: Music&Words
Katie Doherty is een jonge zangeres/pianiste/componiste uit het noorden van Engeland. Ik hoorde voor het eerst van haar op het album Strange but true van streekgenote Kathryn Tickell, waarop ze de muziek voor het Robert Burns-nummer Winter is past schreef en, samen met Olivia Ross, de vocalen verzorgde. Doherty studeerde ‘Folk and Traditional music' aan de Universiteit van Newcastle en in die hoedanigheid kreeg ze les van Kathryn Tickell. Ze deed voor het eerst van zich spreken toen ze in 2004 de ‘Musicians' Benevolent Fund (MBF) Award for Song Creation' won.
Eind vorig jaar verscheen haar eerste album Bridges, een album waarop ze haar talenten als zangeres en componiste tentoon stelt. Van de elf liederen op het album zijn er negen van haar hand. In haar werk is te horen dat Katie Doherty traditionele muziek heeft gestudeerd. Met name in de langzame balladen leunen haar liederen dicht tegen de folksongs waar haar geboortestreek zo rijk aan is. Katie Doherty heeft een goede pen van schrijven. Over menselijke relaties bijvoorbeeld weet ze mooie dingen te schrijven in het titelnummer Bridges, niet voor niets een van de nummers waarmee ze de MBF Award binnenhaalde:
"Through a window over a valley,
stands a rose that saw it all,
How a lifetime building bridges
doesn't conquer the human wall.
Sometimes I wish I'd been there,
at the beginning of it all.
She'd never cross that river,
he'd never build that wall...
She'll keep on building bridges,
until we all find quiet shores
‘Till there's roses in our gardens
and our homes are open doors..."
Ook Sing softly kent weer zo'n vertrouwd traditioneel klinkende melodie. In dit nummer bewijst Doherty ook een goed pianiste te zijn. Prachtig samenspel tussen piano, pipes en viool wat mooi samenvloeit met de stem. Alleen begeleid door percussie en (een beetje) bas zingt ze het traditionele liefdeslied Snow dove. Voorzien van een eigen, mooie gedragen melodie mis ik in haar jonge stem nog de passie en begeestering die zulke liederen echt laten leven. Het lijkt me dat dit een kwestie van tijd voor haar zal zijn.
Katie Doherty zoekt het op haar eerste album vooral in de balladen. Jammer, want in songs als Lady Midas en vooral Winter is past bewijst ze dat ze vocaal ook uitstekend met meer uptempo songs uit de voeten kan. Winter is past was al in een gedragen versie op het Kathryn Tickell-album Strange but true te beluisteren maar krijgt nu een werkelijk prachtig swingend arrangement mee. Een van de mooiste nummers die ik de laatste tijd gehoord heb! Helaas kan Katie Doherty dit niveau niet het hele album vasthouden en dan gaan de balladen na verloop van tijd eentonig worden. Ook haar stem begint naar het einde toe wat te irriteren omdat ze die net iets te vaak laat overslaan.
Met Bridges geeft Katie Doherty een meer dan verdienstelijk debuutalbum af dat bij veel liefhebbers van Keltische liederen gretig aftrek zal vinden. Wanneer ze op een volgende cd meer variatie weet aan te brengen, dan verzie ik een glanzende carrière voor deze jonge Noord-Engelse artieste.
Assie Aukes - waardering: 7,5