Harm Jan Wilbrink - Zoals De Kraai Vliegt - eigen beheer (Marista)
De eerste indruk is vrolijk, Harm Jan Wilbrink schrijft aardige teksten. Zijn stem is niet echt mooi, hij vertelt meer dan hij zingt, maar het luistert wel lekker weg. Na verloop van tijd ontdek ik pas de kleine pareltjes in de teksten: in Ronnie Boomstam bijvoorbeeld slapen stoere mannen in bomen en klimmen ze in het gras, en op Het Bankje In De Stad houdt Pietje van der Linden het al 20 jaren vol met vuur, vloeitjes, shag, koffie, dope, worst en alcohol. Geluk wordt later met beton verbouwd in Stil An De Voart.
Zoals De Kraai Vliegt heet het album van Harm Jan Wilbrink, dat in de zomer van vorig jaar al verscheen, maar eigenlijk pas nu mijn volle aandacht trekt en die ook zeker blijkt te verdienen. De liedjes hebben een eenvoudig gevoel, zijn kleine vertellingen uit het alledaagse leven, behalve dan misschien De Koning Van Saldavië, dat meer allegorisch lijkt te zijn, over een koning die graag een biertje drinkt maar door een andere wordt afgeslacht omdat die daar niet van houdt. O Dokter (over een bezoekje bij de arts die meestal wel zijn patiënt geruststelt maar op een dag kan dat niet meer) en Stil An De Voart (een nostalgische beschrijving van een klein dorpje dat door asfalt en beton steeds meer verandert) zijn in de Dedemsvaartse streektaal gezongen, de rest is in het Nederlands, al is er nog wel een accent hoorbaar.
Toen Wilbrink 14 was ontdekte hij Cornelis Vreeswijk en ging hij Nederlandstalige liedjes schrijven, en diens invloed is duidelijk te horen in het repertoire. Met name De Koning Van Saldavië doet erg sterk aan Vreeswijk denken. Muzikaal klinkt het vaak vrolijk, inhoudelijk is er een flinke maatschappelijke betrokkenheid aanwezig en de teksten zijn verraderlijk eenvoudig en eerlijk van toon. Dat komt al tot uitdrukking in enkele titels: Alleen In De Kamer, Jij Bent Teveel (een meedeiner met jazzy contrabas en lekker melancholieke viool), Ik Weet Ineens Niet Waarheen (een fijne ballade met gitaar en mondharmonica-solo) of Er Is Niemand Die Van Je Houdt / De Wind Komt Van Oost (met gevoelige drone van accordeon, zonder dramatisch te worden, de dwarsfluit in het tweede deel doet wat Iers aan).
De teksten zijn belangrijk, maar het geluid wordt ook bepaald door de muziek. Harm Jan Wilbrink speelt zelf gitaar en mondharmonica, maar wordt op Zoals De Kraai Vliegt nog begeleid door enkele andere muzikanten. Rob Bults (gitaar), Peter Plaatsman (contrabas, dwarsfluit) en Maurits Boreel (viool) kennen we van het Zwolse Muppetstuff, evenals Onno Wieten, die accordeon speelt en helaas niet vermeld wordt in de inlay, maar wel op de website van Wilbrink. Verder horen we Rick Mensink op percussie en Albert Bartelds op gitaar. Beiden speelden ooit bij de Prodigal Sons en houden zich tegenwoordig o.a. met boekingen bezig in het (noord-)oosten van het land.
Harm Jan Wilbrink is begaan met zijn omgeving, de natuur is belangrijk voor hem en komt dan ook veel voor in zijn teksten, maar ook het leven van een zwerver in de stad beschrijft hij op zijn eigen karakteristieke manier. De muzikale begeleiding wordt klein gehouden, waarmee de inhoud op de voorgrond komt te staan. Zoals De Kraai Vliegt bevat ups in de muziek en downs in de teksten, maar blijft vooral eerlijke, betrokken folk met een knipoog naar het alledaagse leven. Hoewel het niveau van Vreeswijk niet gehaald wordt, vind ik het mooi dat zijn voorbeeld door jongere singer-songwriters gevolgd wordt, op muziekgebied dan toch.
Mirjam Adriaans, waardering 8
Op www.myspace.com/harmjanwilbrink zijn enkele nummers te beluisteren, de cd kan besteld worden via www.harmjanwilbrink.nl.